නික්ම යෑම..... - ලන්ඩන් කවි

මගෙම පුතු ලෙස හැඳු නුඹ අද යන්න යනවද මා දමා
පොඩි දොහේ සිට හිටියෙ එකටම කෙලෙස විඳ ගමි දුක මෙමා
යම් දිනේ අප වෙන්ව යනවා ලොවේ සත්‍යය එය තමා
එහෙත් ඇයි නුඹ මුලින් ඇදුණේ මරැවා වෙත නොම වී පමා

රිදෙයිදෝ පුත උඹේ බඳ තව ඇන්න පහරට මා එදා
කඳුළු පිරෙනවා දුටිමි නෙතු අඟ හැඬුවා ඒ හෙණ්ඩුව බදා
හිතේ තරහක් තිබෙනු නොදිටිමි සිටියා මට සෙනෙහස පුදා
මතු බවේදිත් පුතුව ඉපැදී සනසපං මගෙ දිවි සදා

චන්දන ගුණසේකර - එක්සත් රාජධානිය